افسنتین چیست؟

نام فارسی: افسنتین

نام عربی: الخترق

نام اردو: افسنتین

نام علمی: Artemisia Absinthium

نام های دیگر: افسنطین، مروه

ماهیت: افسنتین شاخه و برگ فراوانی دارد و ارتفاع گیاه آن به یک متر می رسد.

ساقه های این گیاه نسبتاً ضخیم اند و روی سطح خارجی شان شیارهایی طولی و کاملاً مشخص وجود دارد.

برگ های پایین این گیاه، بریدگی هایی بسیار عمیق دارند که برگ ها را به بخش های کوچک تر تقسیم می کنند؛ ولی برگ های قسمت بالا، ممولاً فقط دو بریدگی عمیق دارند که برگ ها را به سه قسمت اصلی تقسیم می کنند. ساقه ها و برگ های گیاه افسنتین، کرک دار و سبز مایل به نقره ای هستند، طعم برگ های گیاه افسنتین، بسیار تلخ است.

گل های گیاه افسنتین، کوچک، زرد رنگ و تقریباً شبیه نیم کره اند.

تخم های گیاه افسنتین، بسیار ریز، کمی کشیده و قهوه ای رنگ هستند.

در گیاه افسنتین، الیافی بسیار ریز وجود دارد که هنگام آسیاب کردن گیاه، متمرکز می شوند و به شکل پنبه درمی آیند. تمام اعضای گیاه افسنتین، رایحه ای غلیظ و معطر دارند.

تشابه و تقلب: گل و گیاه افسنتین به گل شیح ارمنی و ترخون شباهت بسیار دارد.

محل رویش: هند، پاکستان، روسیه، و ایران در استان های مازندران، گیلان و اردبیل.

←پیشنهادات ویژه: جینکو

کاشت، داشت و برداشت: تکثیر گیاه افسنتین از طریق کاشت بذر یا تقسیم کردن گیاه و کاشت آن در فصل بهار انجام می شود.

اجزای مورد استفاده و مشتقات: ساقه، برگ، گل، عصاره گل و برگ، و روغن گل.

مواد تشکیل دهنده: در گیاه افسنتین، اسانس روغنی، ماده تویون، تویول و یک گلوکوزید تلخ به نام آبسنتین وجود دارد.

طبیعت: درجه دوم گرم و خشک.

نفع خاص: ادرار بول و حیض، بیماری های سر.

خواص افسنتین

مفتح، ملطف، مشهی، قابض، مسهل صفرا، مسهل ماءالاصفر، مدر اخلاط مراری، منقی سینه، منقی ریه، مقوی معده، مدر شیر، معرق، قاتل دیدان، محلل ریاح، محلل اورام، مقوی کبد، مقوی مقعد، مقوی رحم، دافع اخلاط مراری طحال، تریاق سموم و مجفف است. عصاره افسنتین، محلل، مفتح سدد کبد، مفتح عروق ماساریقا، مفتح مجاری امعاء و مشهی است و افعال و خواصی قوی تر از گیاه آن دارد.

عسل افسنتین، مفتح سدد است.

←پیشنهادات ویژه: نمک دریا دلفین

سردرد، لقوه، فلج، استرخاء، رعشه، صرع، سکته، کابوس، سرگیجه، سدر، مالیخولیا، سبات، بیماری های چشم، بیماری های گوش، بیماری های حلق و دهان، نفخ، اسهال مزمن، بیماری های بلغمی، بیماری های معده، بیماری های کبد، سبلان رحم، ورم رحم، بواسیر، دردهای عصبی، رفع خستگی، داءالثعلب، داءالحبه، یرقان، عادت ماهانه دردناک، تب، درد مفاصل و ورم طحال را بهبود می بخشد. دمنوش آن ، مقوی معده، مشهی بسیار قوی و منقی سینه و ریه از اخلاط صفراوی است، همچنین بخارهای فاسد معده را دفع می کند. باعث زیبایی رنگ رخسار می شود، سوءمزاج را اصلاح می کند و برای رفع درد پهلو، درد لگن خاصره، ورم صورت، ورم بدن، استسقاء، درد مفاصل، بیماری های سرد مقعد، ابتدای سوءالقنیه، تب های عفونی مزمن و تب های مرکب مفید است. نوشیدن آب خیسانده افسنتین سبات را بهبود می بخشد. ده روز متوالی، نوشیدن بیست مثقال آب جوشانده آن ، به درمان یرقان و رفع بی اشتهایی ناشی از غلبه رطوبت با سرما کمک می کند. دمنوش آن با عسل، باعث اخراج اخلاط فاسد و گرم معده می شود و برای لقوه، فلج، استرخاء، رعشه، صرع، سکته، کابوس و ورم طحال مفید است. نوشیدن ده درهم آب جوشانده افسنتین با سرکه، فضولات گرم معده را خارج می کند و بواسیر، شقاق مقعد و خناق ناشی از خوردن قارچ سمی را بهبود می بخشد، نوشیدن آب جوشانده افسنتین یا خوردن افسنتین پخته شده با برنج با عدس، قاتل دیدان و مسهل است. روازنه، نوشیدن جرعه جرعه دو اوقیه دم کرده افسنتین و افنیمون، به بهبود مالیخولیا کمک می کند. خوردن آن با افنتیمون و اسطوخودوس، منقی و مسهل سوداست. نوشیدن جوشاندن آن با صبر زرد، سرگیجه و سدر ناشی از غلبه صفرا و بلغم را بهبود می بخشد.

اگر مقداری عصاره آن را در آب حل کنید، روزانه نوشیدن ده اوقیه آن به صورت جرعه جرعه، مالیخولیای مراری را بهبود می بخشد. نوشیدن و سعوط عصاره و ضماد عصاره آن ، منقی معده از اخلاط مراری و مصلح مزاج است، رنگ رخسار را زیبا می کند و برای تب های کهنه، تب های مرکب، ابتدای سوءالقنیه، استسقاء، یرقان، ورم صورت، ورم بدن، ورم طحال، داءالثعلب و داءالحیه مفید است. قطور عصاره افسنتین در گوش و طلای آن روی بناگوش، درد ناشی از کرم گوش، ریاح گوش یا جمع شدن آب در گوش را تسکین می دهد. اگر افسنتین را به همراه آب و روغنی قابض بپزید، بخور آن برای گوش درد و ورم بناگوش مفید است. چنانچه مقداری افسنتین را آن قدر در روغن بادام تلخ بجوشانید تا همه قوتش به روغن منتقل شود، سپس با مقدار کمی کیسه صفرای بز بیامیزید، قطور آن، محلل ریاح گوش است و به بهبود زخم گوش، رفع کری و جلوگیری از اجتماع آب در گوش کمک می کند. اکتحال افسنتین برای رمد و رفع تاریکی چشم مفید است. شافه افسنتین با موم، کرم کردو را خارج می کند.

←پیشنهادات ویژه: پیزوشا(ضد سرفه)

ضماد آن و نوشیدن ده درهم آب جوشانده آن، گزیدگی عقرب را التیام می بخشد. ضماد این گیاه با آب، محلل سفتی هاست و به درمان مخملک، داءالثعلب و داءالحیه کمک می کند. ضماد و فرزجه افسنتین با عسل، مدر حیض است. ضماد این گیاه پخته شده نمک سود، ضد عفونی کننده و التیام بخش زخم های عفونی  تاول می باشد. ضماد دم کرده غلیظ افسنتین با سرکه، درد شدید مفاصل را تسکین می دهد. اگر آن و ناخنک کوبیده را در روغن زیتون بپزید، ضماد آن برای اواخر ورم کبد مفید است. طلای افسنتین پخته شده با عسل، به رفع آثار قرمزی زیر پلک کمک می کند. غرغره جوشانده آن، ورم عضلات داخل حلق، خناق، ورم بناگوش و درد بناگوش را بهبود می بخشد. طلای جوشانده افسنتین و سرکه، برای درد گرم مفاصل نافع است. تمریخ افسنتین با موم و روغن گل محمدی با روغن حنا، درد باسن، درد کهنه معده، درد کبد، بواسیر، شقاق مقعد، درد مقعد و رفع سفتی رحم را بهبود می بخشد. اگر پودر این گیاه را در پارچه ای کتانی و سربسته بریزید و مدتی کوتاه در آب جوش قرار دهید، تکمید آن روی چشم، به درمان طرفه مزمن بسیار کمک می کند. نطول آب جوشانده این مادخ، قاتل کک است.

←پیشنهادات ویژه: گلپر

تدهین روغن گل افسنتین، به رفع خستگی مفرط کمک می کند.

عسل این ماده برای بیماری های کبد مفید است.

مقدار مصرف: به تنهایی از یک تا دو مثقال. به صورت جوشانده با ادویه دیگر، تا دو درهم. از عصاره آن تا یک درهم.

مضرات: معده گرم مزاجان، فم معده. افسنتین باعث خشکی مغز و ایجاد سردرد می شود. عصاره این گیاه بیشتر از خود آن ضرر دارد و باعث اضطراب، سردرد و ضعف معده می شود.

مصلحات و تدابیر: نیلوفر آبی، شربت انار، کتیرا، گلاب و رب ریوند برای گرم مزاجان. انیسون و مصطکی برای سرد مزاجان. سفوف افسنتین را باید با روغن بادام شیرین مصرف کرد. هنگام استفاده از عصاره این گیاه به منظور مسهل اخلاط فاسد، باید ابتدا اخلاط فاسد را تضج داد؛ در غیر اینصورت، ضرر عصاره آن بسیار زیاد است.

بدل: افتیمون و شیح برای اسهال، اسارون و هلیله زرد برای تقویت معده، برای عصاره، سه برای وزنش.

عطاری آنلاین من دو سلام در این مقاله شما را با خواص درمانی، روش کاشت و مناطق این گیاه آشنا کرد. برای اشنایی با من دو سلام اینستاگرام ما را دنبال نمایید.