چرا باید گیاه زنجبیل را بشناسیم؟

نام فارسی: زنجبیل

نام عربی: الزنجبیل

نام اردو: ادرک

نام انگلیسی: Ginger

نام علمی: Zingiber Officinale از خانواده Zingiberaceae

نام های دیگر: زنجفیل

ماهیت: زنجبیل ساقه زیرزمینی گیاهی پایاست که ارتفاع آن به یک متر می رسد.

ساقه های گیاه زنجبیل نسبتاً ضخیم اند و سطح مقطع شان دایره ای شکل است.

برگ های گیاه زنجبیل، کشیده، تقریباً بیضی شکل و نوک دارند و بدون دمبرگ و به صورت متناوب نسبت به ساقه ها رشد می کنند.

←پیشنهادات ویژه: خرید صمغ عربی

در بالاترین قسمت هر ساقه گل دهنده این گیاه، قسمتی بیضی گون می روید که در آن فلس هایی بیضی شکل و نوک دار به صورت تودرتو رشد می کنند. گل های گیاه زنجبیل میان برخی از این فلس ها می رویند. هر گل زنجبیل از چهار گلبرگ تشکیل شده است؛ سه گلبرگ آن، سفید، کشیده و نوک دار است و گلبرگ دیگر، قرمز و زبانه ای شکل می باشد و میان گلبرگ های دیگر قرار دارد.

ساقه زیرزمینی گیاه زنجبیل، نسبتاً ضخیم، متورم و پرگره است و از بخش های گوناگون آن، ساقه های جدید رشد می کند، رنگ زنجبیل تازه، سفید و با لکه های صورتی است؛ ولی پس از خشک شدن، خاکی کم رنگ می شود. رنگ مغز زنجبیل، زرد است. زنجبیل، رایحه ای معطر و غلیظ، و طعمی تند و گزنده دارد.

بهترین زنجبیل، دارای تکه هایی بزرگ، سفید، بی ریشه و کاملاً رسیده است.

←پیشنهادات ویژه: مشک

تشابه و تقلب: ساقه زیرزمینی تازه زنجبیل به خولنجان تازه شباهت دارد.

محل رویش: چین، هند و پاکستان.

کاشت، داشت و برداشت: تکثیر زنجبیل از راه کاشت بخشی از غده زیرزمینی جوانه دار آن انجام می شود.

مواد تشکیل دهنده: در زنجبیل، پتاسیم اگزالات، نشاسته و یک تا سه درصد اسانس روغنی فرّار وجود دارد. این اسانس دارای ترپن، کامفن، دکستروکامفن، سسکی ترپن، زینجیبرن، فلاندرن، زینجیبرول، زینجرون، سینئول، سیترال، بورنئول، حین جرول و شوگائول است.

طبعیت: زنجبیل تازه در درجه سوم گرم و درجه اول خشک است. زنجبیل خشک در درجه سوم گرم و درجه دوم خشک است، با رطوبت فضیله.

 نفع خاص: تقویت معده و نیروی هاضمه، تقویت باه، تحلیل ریاح.

←پیشنهادات ویژه: خرید نوشیدنی کامبوچا زرشک

افعال و خواص گیاه زنجبیل

زنجبیل، مقوی کبد، مفتح سدد کبد، مقوی قوت حافظه، ملین، تریاق سموم حیوانی و مسکن عطش بلغمی است.

زنجبیل، بلغم و رطوبات غلیظ و چسبیده به سطح معده و امعاء را خشک و دفع می کند، اخلاط غلیظ و رطوبات اضافی مغز و حلق را بیرون می راند و برای فلج، کرم معده، یرقان سدی، تقطیرالبول ناشی از سردی، ضعف دستگاه ادراری و اسهال ناشی از فساد غذا مفید است. خوردن زنجبیل با نبات و کندر، به دفع رطوبت اضافی معده کمک می کند. خوردن زنجبیل با زرده تخم مرغ آب پز عسلی، مولد و مغلظ منی است. خوردن زنجبیل با خولنجان و پسته، بسیار مبهی است. خوردن زنجبیل با تربد، رطوبات زائد را از مفاصل بدن بیرون می کشد.

نگه داشتن زنجبیل در دهان، عطش بلغمی را برطرف می کند. اکتحال زنجبیل، به رفع تاریکی چشم، سبل و بیاض کمک می کند. ضماد یک حصه زنجبیل و دو حصله اسفند، مقوی اعضاء و محلل ریاح است و کزاز، بواسیر، دردهای سرد، ورم های سرد و بلغمی و ورم بیضه را بهبود می بخشد. ضماد خمیر زنجبیل تازه، داءالثعلب، ورم های ریحی، ورم های سرد و بلغمی و دردهای سرد را برطرف می سازد.

←پیشنهادات ویژه: خرید قسط شیرین

روغن زنجبیل برای درمان دردهای مفصلی مجرب است.

مقدار مصرف: تا دو درهم.

مضرات: حلق

مصلحات و تدابیر: عسل و روغن بادام شیرین.

بدل: دارفلفل.

در این مقاله عطاری آنلاین من دو سلام خواص، مضرات، مقدار مصرف و … را باز گو کرد با ما در مقالات بعدی همراه باشید. برای آشنایی با ما انیستاگرام من دو سلام را دنبال نمایید.