چای سبز بنوشید

Green tea

نام فارسی : چای سبز

نام انگلیسی : green tea

نام علمی : Camellia sinensis

چای سبز از 5 هزار سال پیش توسط انسان های اولیه در چین به کار می رفته است و در کتاب Cha chang یعنی کتاب چای که در سال 780 میلادی نوشته شده در مورد خواص آن بحث شده است. در داستان های قدیمی هند آمده که چای توسط بودا به چین برده شده است. ولی از نظر گیاه شناسی می توان گفت که موطن این گیاه هند، چین، برمه و تایلند می باشد زیرا درختچه چای در جنگل های این مناطق به صورت وحشی وجود دارد.

چای در قرن ششم میلادی به وسیله بازرگانان ترک به غرب برده شد و در اوایل قرن هفدهم کمپانی های انگلیسی و آلمانی تجارت چای را بین کشورهای خاور دور و اروپا شروع کردند که کم کم قیمت آن تنزل یافت و توده مردم به این نوشابه روی آوردند.

درهمین قرن کشت چای درهندوستان و سیلان شروع شد به طوری که بعد از مدتی یعنی در سال 1850 مقدار صادرات چای از این کشورها از چین پیشی گرفت.

←پیشنهادات ویژه: عرق پونه

در اوایل قرن بیستم تخم چای توسط شخصی به نام کاشف السلطنه از چین وارد ایران گردید و در لاهیجان و دیگر شهرهای شمال ایران کاشته شد که کم کم توسعه یافت و چون از نظر خاک و درجه حرارت مناسب بود چای مرغوبی به دست آمد.

چای در طب سنتی هند به عنوان تحریک کننده، قابض و ادرارآور و نیز ضد بیماری قارچی به کار می رود و در طب چینی برای تقویت قلب، تحریک سیتم عصبی، ضد گاز معده، ادرارآور و تنظیم حرارت بدن تجویز می شود.

چای درختچه ای است همیشه سبز که ارتفاع نوع وحشی آن به بیش از ده متر می رسد، ولی انواع پرورش یافته آن از دو متر بالاتر نمی رود برای اینکه چیدن برگ های آن اسان باشد آن را هرس می کنند.

برگ های چای بیضی شکل، نوک تیز به رنگ سبز تیره، دندانه دار به طول 15 – 4 و عرض 5 – 2 سانتیمتر بوده که به طور متقابل با دمبرگی به ساقه وصل می شوند. گل های آن کوچک، سفید رنگ دارای 9 – 7 گلبرگ است که به طور گروهی به تعداد 3-2 در کنار برگ ها ظاهر می شوند. میوه آن پوشینه به رنگ خاکستری و دارای یک تا چند دانه روغنی می باشد.

ترکیبات شیمیایی

چای دارای متیل زانتاین، کافئین، تئوفیلین، تئوبرومین، می باشد. البته مقدار کافئین چای درست نصف مقدار کافئین در قهوه است. دیگر مواد موجود در چای عبارتند از :

کاته چین ( آنتی اکسیدانی بسیار قوی است و در حدود 42 – 30% در چای وجود دارد به طوری که یک فنجان چای سبز دارای حدود 400 – 300 میلی گرم از این ماده مهم است ) فلاونول، تئوگالین، تئانین، آلومینیوم، منگنز، کاروتنوئید و روغن های فرار.

←پیشنهادات ویژه: عرق سیر

تهیه چای سبز

قسمت مورد استفاده این درختچه برگ های آن است که پس از چیدن و یک سری عملیات مخصوص به صورت چای مورد استفاده قرار می گیرد.

چای به دو صورت به بازار عرضه می گردد که به نام چای سیاه و چای سبز معروف است که هردو از یک نوع درختچه بوده ولی طرز تهیه با هم متفاوت می باشد.

برای چای سبز برگ ها را از ساقه چیده و دمبرگ های آن جدا کرده سپس حرارت داده و روی هم انباشته می کنند تا به هم چسبیده و به صورت قطعات بیضی، کروی و مخروطی در آید. بعد آنها را داخل سبدهای مخصوصی ریخته و به مدت 10 دقیقه در زیر آفتاب قرار داده و چندین بار آنها را روی هم فشار می دهند تا مانند خمیر در آید و بالاخره آنها را در داخل ظشت های گرم می ریزند، به هم می زنند و می گردانند تا همه برگ ها یکنواخت خشک شوند و سپس در داخل سبد ریخته تا خنک گردند. در طی این عملیات آنزیم های چای به علت گرما از بین رفته و بنابراین نمی توانند تخمیر شوند و رنگ سبز خود را حفظ کرده و سیاه نمی شوند. پس از ان چای را داخل کیسه ریخته و مرتبا به هم می زنند و تحت اثر گرما قرار می دهند به طوریکه حالت تاب خورده پیدا می کند.

←پیشنهادات ویژه: عرق کامبوچا انگور قرمز(ملین)

خواص طبی

از نظر طب سنتی ایران گرم و خشک بوده و دارای خواص مهم زیر است:

  • تحقیقات جدید نشان داده که چای سبز ماده ای ضد اکسیدان بوده و از بروز سرطان های مختلف جلوگیری می کند.
  • قلب را تقویت کرده و رگ ها را باز می کند.
  • نوشیدن چای سبز اکسیدنیتریک را در بدن آزاد کرده و مقدار کلسیم داخل سلولی را بالا می برد.
  • یکی از بهترین نوشابه ها برای کم کردن وزن می باشد.
  • از به هم چسبیدن پلاکت های خون و همچنین لخته شدن خون جلوگیری می کند.
  • کبد را تمیز و تقویت می کند.
  • کلیه ها را تقویت کرده و مواد زائد را دفع می کند.
  • در درمان سرطان خون، معده و پروستات بسیار موثر است و به طوری کلی از رشد سلول سرطانی جلوگیری می کند.
  • میکروب کش است. استروپتوکوک و استافیلوکوک را از بین می برد.
  • یکی از بهترین گیاهان برای از بین بردن تورم می باشد.
  • اکسیژن و مواد غذایی را به مغز می رساند بنابراین نوشابه ای مفید برای اشخاص مسن است.
  • کلسترول را پایین می آورد و چربی ها را می سوزاند.
  • بیماری های کلیه را درمان می کند.
  • مقوی معده است.
  • تقویت کننده نیروی جنسی است.
  • ادرار آور بوده و احتباس ادراری را رفع می کند.
  • در درمان یرقان موثر است.
  • خون را تصفیه می کند.
  • در درمان بیماری های قلبی موثر است.
  • در درمان بیماری های قلبی موثر است.
  • اسهال ساده و اسهال خونی را برطرف می کند.
  • تقویت کننده اعصاب است.
  • دستگاه هاضمه را تقویت می کند.
  • در رفع افسردگی موثر است.
  • صدا را صاف می کند.
  • نفخ و گاز معده را از بین می برد.
  • درجه حرارت بدن را تنظیم می کند.
  • چشم و چهره را درخشان می سازد.
  • فشار خون را پایین می آورد.
  • از کرم خوردگی دندان ها جلوگیری می کند.
  • مصونیت بدن را در مقابل بیماری ها بالا می برد.
  • طول عمر را زیاد می کند.
  • برای شستشوی دهان و گلو و چشم به کار می ررود.

عوارض جانبی

تحقیقات جدید ثابت کرده است که مصرف چای سبز حتی بیشتر از 8 فنجان در روز عوارض بدی ایجاد نمی کند گرچه ممکن است در بعضی از اشخاص باعث ناراحتی هایی مانند سردرد، اضطراب و لرزش دست گردد.

عطاری آنلاین من دو سلام از این که شما تا پایان این مقاله همراه ما بودید متشکر است. پیشنهاد میکنیم ما را در اینستاگرام دنبال نمایید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا